Door Huub Frencken  (oud-voorzitter CLK)

Roos heeft een grote bijdrage geleverd aan de koorzang in Leiden en omgeving.

Samen met Caecilia v.d. Meer vormden Roos en ik jarenlang het bestuur van de Contactgroep Leidse Koren. We hebben de 50 koren flink wakker geschut. Roos was er een meester in om een bijna niet haalbaar idee uit haar fantasierijke hoed te toveren. Dat deed zij op het laatste moment. Alles op ’t nippertje, want ze was met heel veel dingen bezig. Roos beheerde de kas als een zuinige huisvrouw. Jarenlang. Maar bovenal was zij een bindende kracht. Haar enthousiasme stimuleerde koren om uit hun comfortzone te stappen en samenwerking met anderen op te zoeken.

Samen met een enthousiaste werkgroep organiseerden we het eerste Leidse Amateurkunstfestival. Vele koren, blaas- en symfonieorkesten; een hele Stadsgehoorzaal vol. Alles onder de artistieke leiding van Fokko Oldenhuis. Met een wonderlijk slotstuk van Daan Verlaan. Gebaseerd op de Leidse muurgedichten. Met inspirerende masterclasses door o.a. Daan Manneke. Als dank voor hun inspiratie gaf zij de docenten een heerlijk stukje kaas mee van de familieboerderij de Eenzaamheid. Haar andere passie. Ik zie haar nog stralend staan op het podium van de Stadsgehoorzaal toen zij de ovatie van een volle zaal in ontvangst nam.

Een paar jaar later was dat ook het geval tijdens de eerste Leidse Korenontmoeting. In Scheltema. 

Dat festival dreigde op het laatste moment niet door te gaan omdat we de financiering niet rond kregen. Maar Roos was de reddende engel omdat ze zich plotseling herinnerde dat zij nog wat geld over had van een ander festijn. Jetse Bremer componeerde een medley met liederen over de zee. Aan het slot van de dag zongen tien koren samen die medley. Het zangplezier spatte er van af. ’t Was een groot succes en gelukkig is daar een aardige video van gemaakt. Roos heeft daar nog van kunnen genieten.

Roos hield van vele soorten muziek en theater. Ze zong mee in ‘Tulpenmania’ van de Veenfabriek; zij zong in Hathor later het Leids Kamerkoor, Con Passione, het Leids projectkoor, in het Concertgebouw en in talloze andere producties. Ze genoot van haar optredens in het openluchttheater in de Leidse Hout. Als sopraan in het ‘Leids Vocaal ensemble’. Samen met Anton, Karien en Kieran en later met anderen. Ze zong samen met het Ricciotti-ensemble en een keer met Karzu. ’t Was telkens een echt feest; er gebeurde iets dat de harten verwarmde en steeds was Roos er bij met die gulle lach.

Roos was een alles-zinger. En steeds met overgave, helder, toonvast, Dat laatste kwam goed van pas bij ‘t zingen van renaissance muziek. Polyfone koormuziek. Die klonk in de Pieterskerk. De briljant gezongen Leidse Koorboeken stimuleerden ons om over die muziek workshops voor amateurzangers te organiseren. Roos deed dat in het begin en ze zong jarenlang mee in de workshops van Donald Bentvelsen, de bas van het Egidius-kwartet. Ook aan hem gaf Roos steeds weer als dank niet alleen een hartelijke knuffel maar ook lekkere kaas. En haar gulle lach. 

Con Passione en het Leids Projectkoor hebben gezongen tijdens de afscheidsviering van Roos